Event Category: Εικαστικά / Περφόρμανς

ΣΥΝ-ΠΑΡΟΥΣΙΑ

Περφόρμανς: 1 & 2 Σεπτεμβρίου, στις 20.30

Ωράριο λειτουργίας έκθεσης: 15 Ιουλίου – 2 Σεπτεμβρίου, κάθε Κυριακή & Τρίτη, 9.30 – 17.00 – Είσοδος ελεύθερη

Η ΣΥΝ-ΠΑΡΟΥΣΙΑ πραγματεύεται τη Μικρασιατική Καταστροφή μέσα από την έννοια του πένθους και τη συνάντηση με τη θάλασσα. Αναδεικνύει την πολυπλοκότητα της χρονικής διάρκειας του τραύματος, συνδυάζοντας το φως, την κίνηση της θάλασσας και τον ήχο. Το έργο, μια εικαστική και ηχητική εγκατάσταση, λειτουργεί ως παρτιτούρα για την περφόρμανς.

Μια σιωπηλή μνημοσύνη για όλους τους πρόσφυγες που βίωσαν το τραύμα του ξεριζωμού, χάθηκαν μέσα σε αυτή τη θάλασσα ή πέρασαν σε μια νέα ζωή. Επιχειρούμε έναν διάλογο στη σιωπή της απώλειας, ανασύροντας από τη μνήμη μας τις αναμνήσεις, πολύτιμες λάμψεις που φωτίζουν το σκοτάδι του πένθους.

Ζωντανεύουμε τους νεκρούς στη μνήμη μας, με τρυφερότητα γι’ αυτό που παραμένει στο παρόν, ως μέρος της ζωής μας, πολύτιμο.

Ammophila vol.3: There was land here before

Διάρκεια έκθεσης σύγχρονης τέχνης: 18-28/8/2022 (Σχολείο Ελαφονήσου, Ελαφόνησος, Λακωνία)

Μουσική παράσταση: 23/8 και 24/8/2022 (Αρχαιολογικό Μουσείο Νεάπολης και Βοιών, Λακωνία)

Η έκθεση Ammophila vol.3: There was land here before επαναδιαπραγματεύεται τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και βιώνουμε τους τόπους και τις κυρίαρχες αφηγήσεις που προβάλλονται πάνω σε αυτούς.

Έχουμε κατά νου τόπους που θεωρούμε το υπέδαφός μας, τελετές συναναστροφής και συνύπαρξης και τις ιστορίες που έχουν διαμορφώσει αυτές τις σχέσεις. Η έκθεση μας καλεί να δώσουμε νέες ερμηνείες και ιστορίες σε μέρη που μπορεί να είναι τόσο υπαρκτά όσο και κατασκευασμένα μέσα από τις συλλογικές μας φαντασιώσεις: φαντασιώσεις μιας ανύπαρκτης γης, μιας γης που διαφέρει, μιας γης που κατοικείται διαφορετικά.

Μιας γης που μπορεί να μας ταρακουνήσει, μιας γης σε αποσύνθεση, μιας γης που ανθίζει, μιας γης που τρέμει, μιας γης χωρίς όρια.

Από τη Μικρά Ασία στη Βόρεια Εύβοια

Δεκαεπτά προσφυγικοί οικισμοί στη Βόρεια Εύβοια. Από αυτούς, τέσσερα αμιγώς προσφυγικά χωριά από τις ομώνυμες περιοχές της Μικράς Ασίας: Νέος Πύργος, Νέο Μουρσαλί, Νέα Εγκίν, Νέα Σινασός.

Πρόσφυγες από το Προκόπι Καππαδοκίας, τη Μάκρη και το Λιβίσι, τον Μαρμαρά, την περιοχή της Σμύρνης, την Άρδασσα Πόντου, τη Μηχανιώνα Κυζίκου, την Υοσγάτη στα βάθη της Μικράς Ασίας εγκαταστάθηκαν στην περιοχή, προσφέροντας στον τόπο και τον τρόπο ζωής του νησιού παραδόσεις, τεχνογνωσίες, νέα πνοή.

Μια παράσταση που συνδυάζει την προβολή εξιστορήσεων σημερινών απογόνων των προσφύγων και αρχειακού φωτογραφικού υλικού με τη ζωντανή παρουσίαση πρωτότυπων συνθέσεων στους ρυθμούς και τις μελωδίες των περιοχών καταγωγής τους, επιχειρεί να αποτυπώσει τη συμβολή τους στη διαμόρφωση της νέας ταυτότητας του τόπου, ταξιδεύοντας το κοινό σε έναν περασμένο μα κοντινό χωροχρόνο.

Prunus Armeniaca / Μια διαχρονική αφήγηση μέσα από εικόνες και ήχους

Διάρκεια έκθεσης: 26/7 – 28/10/2022 (εντός του Αρχαιολογικού Μουσείου Φλώρινας)

Μουσική περφόρμανς: 29/7 και 30/7/2022 (στον περιβάλλοντα χώρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Φλώρινας)

Δύο διακριτές διακαλλιτεχνικές δράσεις: μια φωτογραφική εγκατάσταση με τίτλο: Συνθέσεις και μια μουσική περφόρμανς με τίτλο Zruits Ι-II, που σημαίνει Διάλογοι.

Οι Συνθέσεις παρουσιάζουν ιστορίες του μεσοπολέμου και ιστορικές στιγμές της αρμενικής κοινότητας μέσα από 150 μοναδικές εικόνες από το φωτογραφικό αρχείο του περιοδικού Αρμενικά υπό την επιμέλεια του Βαγγέλη Ιωακειμίδη.

Τα Zruits Ι-II αποτελούν μια συνεύρεση των οργάνων ντουντούκ με την κλασική κιθάρα, μια συνομιλία παραδοσιακής και σύγχρονης αρμενικής μουσικής των Βαχάν Γκαλστιάν και του Λευτέρη Χαβουτσά με τη συνδρομή της φωνής της Μαρίας Σπυριδωνίδου.

Συνθέσεις και Διάλογοι που ριζώνουν στον ίδιο τόπο και αναδεικνύουν αφηγήσεις και μνήμες, κόσμους ολόκληρους που αναβιώνουν στον ίσκιο μιας βερικοκιάς, του Prunus Armeniaca – του συμβόλου της Αρμενίας.

ΓΑΙΑ

«Κι όμως, η γη γυρίζει!» ανακάλυψε ο Γαλιλαίος το 1610 και έπρεπε η ανθρωπότητα να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι η γη κινείται. Το 2023 όμως πρέπει να αποδεχτούμε ότι η γη τρέμει και αντιδρά στις ανθρώπινες ενέργειες.

Στη διατομή τέχνης και τεχνολογίας, εικαστικού και μουσικού περφόρμανς, η ΓΑΙΑ παράγει μια άλλη αφήγηση για τη Γη και για το πώς να την κατοικήσουμε. Εμπνευσμένη από το πλούσιο θεωρητικό έργο των Bruno Latour και Frédérique Aït-Touati, η νέα αυτή –εικαστική και σκηνική– αφήγηση για τη Γη, αφορά τόσο τον άνθρωπο όσο και τους μη ανθρώπινους παράγοντες, χωρίς όμως να παραμερίζει το ανθρώπινο – όπως συχνά προτείνει ο μετα-ανθρώπινος λόγος. Ναι, βιώνουμε μια καταστροφή. Αλλά αυτό μπορεί να αντιστραφεί. Χρειάζεται να παραγάγουμε μια νέα κοσμοπλασία, ανανεώνοντας τις αναπαραστάσεις μας για τον επίγειο, βιοτικό και αβιοτικό κόσμο.

Στη δημιουργία του έργου συμμετέχουν οι φοιτητές και νέοι καλλιτέχνες των πολυμέσων του Τμήματος Ψηφιακών Τεχνών και Κινηματογράφου του ΕΚΠΑ.

Πτώση

Ο Coti K. και ο Δημήτρης Γεωργακόπουλος παρουσιάζουν την υπαίθρια ηχητική εγκατάσταση Πτώση στο κάστρο Ακροκορίνθου. Εμπνεόμενο από τον Ίκαρο, το έργο έχει ως αφετηρία τα δύο κομβικά στοιχεία του μύθου, την αλαζονεία και την πτώση. Η πτώση στην οποία αναφέρεται το έργο έχει να κάνει με το συνεπακόλουθο της αλαζονείας του ανθρώπου, που είναι αρχικά η συνειδητοποίηση ότι δεν μπορεί να υπάρξει έξω και πάνω από τη φύση, καθώς και ότι η δύναμή της είναι ικανή να εξαφανίσει κάθε νοητική κατασκευή του που δεν της ανήκει. Την πτώση ακολουθεί η συμφιλίωση, όπου ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη σχέση του με τη φύση ως αναπόσπαστο κομμάτι της.

Η υπαίθρια ηχητική εγκατάσταση Πτώση είναι ένα γλυπτό που λειτουργεί ως αιολική άρπα. Πρόκειται για μια ξύλινη κατασκευή με μεταλλικό σκελετό, που αποτελείται από δυο συγκλίνουσες ορθογώνιες επιφάνειες. Ο αέρας που εισέρχεται στο στενό πέρασμα ανάμεσά τους συμπιέζεται και εξέρχεται με δύναμη περνώντας μέσα από μία σειρά από χορδές. Ο απαλός ήχος που προκύπτει έχει ένα χαρακτήρα απόκοσμο αλλά και μαγευτικό.

Τοποθετημένο στην είσοδο του κάστρου Ακροκορίνθου, το ηχητικό γλυπτό συνομιλεί με τα ερείπια της ακρόπολης ως θραύσμα ενός εκλιπόντος πολιτισμού κυριαρχίας. Η κατασκευή μοιάζει σαν ένα ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο που έπεσε από ψηλά και καρφώθηκε στο έδαφος, ενώ πλησιάζοντας προς τη χαμηλότερη πλευρά του ορθογωνίου η διάταξη των ξύλινων σανίδων διαταράσσεται δίνοντας σταδιακά τη θέση της σε μια άναρχη δομή που φαινομενικά ακολουθεί τη φορά του αέρα, σαν να παρασέρνεται από αυτόν. Το έργο Πτώση αφήνει στον επισκέπτη την επιλογή να το δει σαν ένα ναό των στοιχείων της φύσης, ή ένα ερείπιο-θραύσμα ενός πολιτισμού που ηττήθηκε και επιστράφηκε στη γη.

Θαλασσογραφία σε κήπο

Στον μαγικό αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, η Ελληνίδα εικαστικός Κατερίνα Καρατζαφέρη εμπνέεται από την ιαπωνική παράδοση Κομομάκι και την ελληνική υφαντουργία και ο Αιγύπτιος συνθέτης και μουσικός Αχμέντ Σαλέχ φαντάζεται τη σύγχρονη Αλεξάνδρεια να βυθίζεται κάτω από την ανερχόμενη στάθμη της θάλασσας προκειμένου να συναντήσει την ελληνιστική πρόγονό της.

Οι δύο καλλιτέχνες για πρώτη φορά συνεργάζονται σε μια εικαστική / ηχητική εγκατάσταση και περφόρμανς σε διαφορετικά πολιτισμικά αφηγήματα για την προστασία και τους κινδύνους του φυσικού περιβάλλοντος. Οι ιαπωνικές και ελληνικές παραδόσεις συνομιλούν και, μέσα από τη γλυπτική εγκατάσταση της πρώτης και τις προσωπικές ακουστικές μνήμες του δεύτερου, ξεκινά ένας ιδιαίτερος διάλογος με την αρχαιολογία, την ιστορική μνήμη, τη φύση και τον μύθο όπως αυτά εντυπώνονται στον ιστορικό και συμβολικό χώρο της Δήλου.

Ο εφιάλτης της Περσεφόνης

Μια ξεχωριστή διήμερη δράση πραγματοποιεί ο Καιρός Πολιτισμού στο νησί της Τήνου. Η δράση περιλαμβάνει μια εικαστική έκθεση στo Ιερό Προσκύνημα της Ιεράς Καρδίας του Ιησού στο Εξώμβουργο και βιωματικά εργαστήρια για παιδιά στο Τηνιακό εργαστήριο βιβλίου στη Χώρα της Τήνου. Στην έκθεση Ο εφιάλτης της Περσεφόνης –ο τίτλος είναι δανεισμένος από το ομώνυμο τραγούδι των Νίκου Γκάτσου και Μάνου Χατζιδάκι– συμμετέχουν 22 σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί. Η έκθεση περιλαμβάνει γλυπτικές, φωτογραφικές και ηχητικές εγκαταστάσεις, καθώς και μια σειρά περφόρμανς, οι οποίες παρουσιάζονται στον αύλειο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος της Ιεράς Καρδίας του Ιησού. Τα περισσότερα έργα είναι ειδικά φτιαγμένα για την έκθεση. Πολλοί από τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες έχουν σχέση με το νησί και είναι ήδη εξοικειωμένοι με την τοπογραφία της Τήνου, ενώ έχουν ξαναεκθέσει έργα τους σε διάφορα πρότζεκτ που έχουν πραγματοποιηθεί εκεί την τελευταία δεκαετία. Ανάμεσά τους και δύο καλλιτέχνες, ο Βαλέριος Καλούτσης και ο Λεωνίδας Τσιριγκούλης, οι οποίοι έχουν ασχοληθεί με περιβαλλοντικά θέματα ήδη από τη δεκαετία του ’70.

Τα βιωματικά εργαστήρια με τίτλο Πώς φτιάχνεται ένα παιδικό βιβλίο και οι συνέπειες για το περιβάλλον μας έχουν ως θέμα το βιβλίο ως αντικείμενο. Πρόκειται για μια δημιουργική προσπάθεια μέσα από την οποία τα παιδιά απαντούν σε ερωτήματα όπως: «Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι για κάθε βιβλίο έχει κοπεί ένα δέντρο;».

+ΘΛΙΨΙΣ

Η έκθεση +ΘΛΙΨΙΣ ανιχνεύει την έννοια της εσωτερικής σύγκρουσης, όπως αυτή εκδηλώνεται στο πεδίο των αντιθέσεων ανάμεσα στην «αρχή της ευχαρίστησης» και την «αρχή της πραγματικότητας», ανάμεσα στη θεωρία και την πράξη, στην πίστη και το ένστικτο που διέπει το ανθρώπινο σώμα, στη νομοτέλεια του φυσικού περιβάλλοντος και την τάση ανακάλυψης και φιλοπεριέργειας, στην πειθαρχία και την αναίρεση, στο φυσικό και το μεταφυσικό.

Εννέα καλλιτέχνες αλληλοεπιδρούν με τον νοηματικά, συναισθηματικά, θρησκευτικά και κοινωνικά φορτισμένο χώρο της Μονής Ουρσουλινών. Πρόκειται για ένα οικοδομικό σύμπλεγμα όπου αναπτύχθηκε τον περασμένο αιώνα ένα εγχείρημα πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα, που αποτέλεσε κοινωνικό, πνευματικό και εκπαιδευτικό κέντρο για δεκαετίες στη Τήνο. Η ερήμωσή του αποτελεί μια πρόκληση αναβίωσης σε τοπικό αλλά και πανελλήνιο επίπεδο ως προς την ανάδειξη όχι μόνο της τοπικής ιστορίας αλλά, επίσης, της οργανικής σχέσης του με τα μεγάλα πολιτιστικά κέντρα της εποχής και, κατ’ επέκταση, του ευρωπαϊκού πολιτιστικού γίγνεσθαι.

Εκπαιδευτικές δράσεις

Παράλληλα με την έκθεση θα πραγματοποιούν δύο εκπαιδευτικές δράσεις. Στην πρώτη δράση, με τίτλο Δημοσιογραφία και Τέχνη, η θεωρητικός τέχνης και επιμελήτρια Σοφία Ελίζα Μπουράτση και ο ιδρυτής του site Tinos Today Βαγγέλης Ζαλώνης θα διοργανώσουν εργαστήριο δημιουργικής και δημοσιογραφικής γραφής με αφετηρία τα έργα της έκθεσης και θεωρητικά εργαλεία την ανθρωπολογία και τη φιλοσοφία. Τα κείμενα των συμμετεχόντων (10-18 ετών) θα δημοσιευτούν στον ιστότοπο Tinos Today ως κριτικές της έκθεσης.

Για τη δεύτερη δράση, με τίτλο Τα συναισθήματα χορεύουν, η χορογράφος, χορεύτρια, ηθοποιός και εκπαιδευτικός χορού Ριάννον Μόργκαν θα εφαρμόσει εργαστήριο χορού οδηγώντας του συμμετέχοντες (παιδιά 4-10 ετών) σε έναν διάλογο με τα συναισθήματά και την σωματοποίησή τους. Με σημείο αφετηρίας το ίδιο τους το σώμα κατά την παρατήρηση της έκθεσης και εργαλεία ασκήσεις και διαδραστικά παιχνίδια, το εργαστήριο θα πραγματοποιηθεί 21-26 Ιουλίου στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, ενώ στις 27 Ιουλίου θα παρουσιαστούν δημοσίως τα αποτελέσματά του.

Πληροφορίες & προκρατήσεις για τις εκπαιδευτικές δράσεις: itiptinos@gmail.com, 6988360280

Γιώργης Ζάρκος: Τρεις πέτρες, μια βιτρίνα κι ένας εγκλεισμός

Ο συγγραφέας Γιώργης Ζάρκος στα τέλη της δεκαετίας του ‘20 έπεσε θύμα λογοκλοπής, καθώς ένα διήγημά του δημοσιεύεται με διαφορετικό όνομα. Αφού προσπαθεί εις μάτην να αποκαταστήσει αυτήν την εις βάρος του αδικία, εν τέλει σπάει τρεις φορές τις βιτρίνες του εκδοτικού οίκου Πυρσός. Η πράξη του αυτή τον οδηγεί με εισαγγελική εντολή στο Δημόσιο Ψυχιατρείο Αθηνών για «παρακολούθηση».

Η περιπατητική performance Γιώργης Ζάρκος: τρεις πέτρες, μια βιτρίνα, κι ένας εγκλεισμός, εξαπλωμένη στο Κάστρο της Πάτρας, διερευνά την εμπειρία του εγκλεισμού του συγγραφέα στο Δαφνί και τη σύγκρουσή του με το λογοτεχνικό, πολιτικό, δικαστικό και ψυχιατρικό κατεστημένο της εποχής του.

Ακούγονται αποσπάσματα από τα κάτωθι βιβλία:
* Ζάρκος Γιώργης, Η τρέλα σ’ όλα τα στάδια, εκδ. Κάλβος, Αθήνα, 1981.
* Ζάρκος Γιώργης, Ζωντανά πτώματα, εκδ. Κάλβος, Αθήνα, 1981.
* Ζάρκος Γιώργης, Τέσσερις λίβελοι, εκδ. Φαρφουλάς, Αθήνα, 2007.
* Υφαντής Δημήτρης, Αυτός που έσπασε τις βιτρίνες – Γιώργης Ζάρκος, εκδ. Άγρα, Αθήνα, 2020.

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Υφαντή Δημήτρη για την πολύτιμη βοήθειά του και την απλόχερη παραχώρηση ερευνητικού υλικού.